Gedichte

D’r erscht Buä

Siefert, Alfred
Ä Kinderfreund het Hochzitt g’macht
Un het nit anderscht denkt
Als daß ’m ’s Glück im Eh’stand lacht
Un ’m ä Büäwli schenkt.
So het ’r denkt; doch alli Johr
Het’s ’m ä Maidli b’scheert –
So ebbis kommt in mänchem vor,
Wu nurr ä Buä begehrt,
Doch inn’re kalte Winternaacht
Do het sich’s Blättli g’wendt.
Was het’m des Vergnügä g’macht . . .
R het sich nimmi kennt.
No setzt ’r de Zylinder uff
Un rennt im Stadtli zuä
Un brüällt an allä Hüsrä nuff:
Ä Buä! Ä Buä! Ä Buä!

Januar 2006