Gedichte
Dr Unzfriedene
Kleis, GeorgAm Morje schdeht er drämblächt uff
unn luäit zuäm Fänschder nus,
no froit er au noch d’Frau glich druff:
„Was isch für Wädder drus?“
Diä Sunn, diä schiint so wiß,
unn ä Näwl het’s au, luä,
i glaub, hit git’s ä Gwidder
unn Räje noch drzuä!
Erscht vorgescht het’s ä Gwidder ghet
unn viehmäßi gräit;
s’isch wäjer hitzuädags nimm nätt,
am Läwe hawi gar ke Fräid.
D’Woch druff het’s no guät Wädder gän,
vom Morje, bis in d’Nacht,
am dritte Daa no säit er schun:
„S’sott widder räje sacht!“
Diä Sunn, diä kann i nit vrdraje,
diä schdicht mi grad ins Hirn,
i glaub, i setz dr Schätthuät uff,
unn hab ä kiähli Schdirn.
Dr andr Daa het d’Sunn nit gschiine,
s’isch dünschdi gsie drzuä,
no säit er mit ganz ärnschder Miene:
„Jetz hawi ball genuä!“
Des Wädder macht grad, was es will,
so bruddlt er unn schdöhnt;
si Frau isch awer jetz nimm schdill
unn säit: „No geh grad uff dr Mond!“
April 2003
Mehr Gedichte von Kleis, Georg
Mitglied werden
Nu nit debii? Dann aber flott! Jetzt mitmache und Mitglied were! So findsch uns
mehr Infos
mehr Infos