Gedichte
Dank fir d Ern
Kurrus, KarlWenn friaiher d Garbe untrem Dach,
wenn d Hurdi voll un d Nuss im Fach
un d Tribel zitig fir der Wi,
isch Erntedank bim Landvolk gsi.
Wenn hit ze Tag dü Ähre witt
am Erntedankfest, findsch si nit;
s fahrt d Maihmaschin der Acker na
un drescht gli d Frucht. Bloß Straüh kannsch ha.
Mer lebe in re andre Zit,
s git nit bloß Ackre breit un wit;
der Bür stoht nit allei im Feld;
vu jedem Schaffe nährt sich d Welt!
Ob Schwilehänd vum Feld, vum Boi,
ob i im Geist mi Kraft vertroi,
wu plant un forscht un witer lehrt:
S isch alles Some, d Frucht drüs nährt!
Sin s Stadtlit, sin s vum Bürestand,
z letscht schaffe alli Hand in Hand,
un wer vernipftig isch, siht i,
mer muaß enander dankbar si.
So isch der Dank fir d Ern z verstoh,
dno wird s mitnander witer goh;
s ghert alles in des Dankschen ni,
was s Johr durch isch vu Sege gsi!
Oktober 2004
Mehr Gedichte von Kurrus, Karl
Mitglied werden
Nu nit debii? Dann aber flott! Jetzt mitmache und Mitglied were! So findsch uns
mehr Infos
mehr Infos